ماسک فریبکارانه!
_ حسین کنعانی مقدم در روزنامه حمایت نوشت: درحالی‌که ایران و گروه ۱+۴ در آستانه ورود به مذاکرات در ۸ آذرماه هستند، «موشه یعلون»، وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی مواضعی اتخاذ کرده که گویی آمریکا از حامیان سرسخت توافق هسته‌ای است! او با بیان اینکه انعقاد برجام اشتباه بود و خروج ترامپ از آن اشتباه‌تر، از مقامات رژیم صهیونیستی خواسته است که به جای بحث و جدل با کاخ سفید، برای آنچه وی جلوگیری از دستیابی به سلاح هسته‌ای از سوی ایران توصیف کرده، همکاری و هم‌افزایی داشته باشند. یعلون به «نفتالی بنت»، نخست‌وزیر و «یائیر لاپید»، وزیر امور خارجه اسرائیل توصیه کرده که نباید با آمریکایی‌ها در این خصوص دچار اختلاف شوند و باید در مورد چالش‌ها با مقامات واشنگتن صحبت کنند!
از سوی دیگر، روزنامه نیویورک تایمز روز دوشنبه به سران رژیم اشغالگر قدس هشدار داد که حملات علیه برنامه هسته‌ای ایران، نتایج معکوس به همراه دارد و افزود اگرچه عملیات آن‌ها علیه سایت‌های ایران از نظر تاکتیکی «رضایت‌بخش» بوده، اما در نهایت باعث شده ایران در کنار افزایش امنیت تأسیسات هسته‌ای خود، فرایند غنی‌سازی را هم سرعت ببخشد. کاخ سفید در واقع با این هشدار، همان رویکرد وزیر جنگ اسرائیل را با ادبیاتی دیگر به مقامات صهیونیست گوشزد کرد. در این خصوص چند نکته قابل‌تأمل به نظر می‌رسد.
نخست اینکه آمریکا در حالی ژست حمایت از توافق هسته‌ای را گرفته که اولین و بزرگ‌ترین ناقض برجام است و هنوز حاضر نشده تعهدات خود در زمینه رفع تحریم‌های بانکی و نفتی را پایان دهد. «جو بایدن»، رئیس‌جمهور آمریکا هفته گذشته در ادامه سیاست‌های ضد ایرانی و دائمی واشنگتن و درحالی‌که ماسک فریبکارانه حمایت از مذاکره و توافق با کشورمان را بر چهره زده بود، وقیحانه اعلام کرد عرضه نفت به بازار‌های جهانی به‌اندازه‌ای است که شرایط برای کاهش خرید نفت و فرآورده‌های آن از ایران فراهم است!
این در حالی است که مستأجر کاخ سفید روز گذشته، دستور آزادسازی ۵۰ میلیون بشکه نفت خام از ذخایر راهبردی این کشور را برای جلوگیری از بالا رفتن بیشتر بهای نفت صادر کرد و نشان داد حاضر است حتی به قیمت زدن چوب حراج به ذخایر راهبردی خود، مانع از ورود نفت با کیفیت ایران به بازار‌های جهانی و در نتیجه، تعدیل قیمت‌ها شود.
دوم، «رافائل گروسی»، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پس از آنکه جدیدترین گزارش مغرضانه خود را به شورای حکام ارائه کرد، خبرگزاری رویترز که تریبون اعلام مواضع رسمی غرب از زبان دیپلمات‌هاست، نوشت «هدف واشنگتن در دور بعدی مذاکرات، محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران است». این موضع‌گیری که البته از زمان کاهش تعهدات برجامی ایران مشخص بود و نیازی هم نبود که رویترز آن را دوباره اعلام کند، حاکی از آن است که جنگ زرگری آمریکا و رژیم صهیونیستی صرفاً با هدف نشان دادن چهره بزک‌کرده و مثبت از آمریکای ناقض برجا+--------------م است. «ند پرایس»، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هم در این راستا در نشست خبری هفتگی خود به خبرنگاران تأکید کرد که واشنگتن خواستار از سرگیری مذاکرات برای حل اختلافات با ایران در خصوص توافق هسته‌ای بوده و هم‌زمان مذاکرات سازنده‌ای با اسرائیل در این خصوص داشته است.
در واقع آمریکا و رژیم صهیونیستی یک هدف را در مذاکرات ۸ آذر پیگیری می‌کنند و آن محدود کردن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران است که رژیم صهیونیستی و کشور‌های مرتجع منطقه را نگران کرده؛ همچنان که در سوی دیگر ماجرا، تأکیدی بر رفع تحریم‌ها به‌منظور جلب رضایت ایران ندارند. بیانیه‌های تروئیکای اروپایی و مقامات کاخ سفید، سران تل‌آویو و قارون‌های منطقه همگی روی یک پاشنه می‌چرخند که عبارت است از اعمال فشار و تهدید ایران برای کوتاه آمدن از تقویت توان هسته‌ای.
سوم، اگر بخواهیم تقسیم‌بندی روشنی از رویکرد جبهه غربی، عربی، عبری در مواجهه با جمهوری اسلامی داشته باشیم، فرانسه، رژیم صهیونیستی و کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس، در حال ایفای نقش پلیس بد هستند و آمریکا هم نقش پلیس خوب را بازی می‌کند. فرانسه و آلمان نیز در این میان، یکی به نعل می‌زنند و یکی به میخ. علاوه بر این، هدف از افزایش هشدار‌ها و فشار‌ها در آستانه مذاکرات، قرار دادن کشورمان در موضع به‌اصطلاح ضعف و متوقف کردن برنامه هسته‌ای بدون ارائه تعهد برای رفع تحریم‌هاست.
ضمن اینکه آن‌ها از شرایط بغرنج و ضعیف خود در مذاکرات با خبرند و می‌دانند که طرح جایگزین، درصورتی‌که مذاکرات شکست بخورد فاقد اعتبار است. در سیاهه‌ای که مقامات اروپایی و آمریکایی آماده کرده‌اند، تشدید تحریم‌ها و راه‌اندازی عملیات مخفیانه برای خرابکاری در برنامه هسته‌ای ایران دیده می‌شود؛ گزینه‌هایی که پیش از این بار‌ها آزموده‌اند و هر بار کمتر نتیجه گرفته‌اند. به قول یک مقام ارشد اسبق آمریکایی، «هویج‌های واشنگتن این بار به آن خوشمزگی نیستند و چوب‌ها هم کمتر ضرب دارند.»
چهارم، تیم مذاکره کننده با سفر به پایتخت‌های اروپایی برای لندن، پاریس و برلین روشن کرده است که ایران حاضر نیست پرونده توافق هسته‌ای را که در سال ۲۰۱۵ بسته شده است، دوباره بازگشایی کند و این دور از مذاکرات صرفاً برای «لغو تحریم‌ها» به‌عنوان پیش شرط ازسرگیری کامل تعهدات هسته‌ای است. از دیدگاه ایران، برجام هرگز اعتباری برای جمهوری اسلامی از جنبه اقتصادی به همراه نیاورد چراکه بسیاری، از شرکت‌های خارجی علیرغم وعده‌های اروپا و آمریکا ترجیح دادند از بازار ایران دوری کنند و آن دسته که قرارداد‌هایی با کشورمان داشتند، زیر بار تعهداتشان نرفته و پروژه‌های خود را نیمه‌تمام رها کردند و رفتند.
ذکر این نکته در پایان ضروری است که واکنش قاطعانه تیم مذاکره کننده به نحوه تعامل با اروپا این پیام روشن را به آن‌ها مخابره کرده که ایران حاضر نیست از حقوق خود برای دریافت وعده نسیه رفع تحریم‌ها چشم‌پوشی کند و چین و روسیه به‌عنوان متحدان کلیدی جمهوری اسلامی نیز بر نتیجه محور بودن و مشروعیت خواسته ما تأکید کردند. بر این اساس، غرب تنها با یک گزینه مواجه است که عبارت است از پایان دادن به رفتار‌های مخرب، ترک اعتیاد به تحریم‌ها و پذیرش نقش جمهوری اسلامی در معادلات منطقه‌ای و جهانی.
