طناب پوسیده تحریم و مقابله کشورها با اهرم تحریمهای غیرقانونی آمریکا
– کشورهای زیادی تحت تحریمهای اقتصادی آمریکا قرار دارند و کشورهای تحریمی افزایش هم خواهد یافت.
مقابله با آمریکا نیازمند یک ائتلاف است، ائتلافی که بتواند مقابل زورگوییهای واشنگتن و همپیمانانش ایستادگی کند و نه تنها به چالش بکشد، بلکه تاثیر تحریمهای اقتصادی را از بین ببرد.
این کار شدنی است، با تشکیل یک باشگاه تحریمیها میتوان همه تحریمهای اقتصادی آمریکا را بی اثر کرد.
کشورهای تحریم شده به تنهایی نمیتوانند تحریمها را بی اثر کنند، این کار مستلزم ائتلاف و اتحاد میان کشورهایی است که هم اکنون از سوی آمریکا تحریم هستند.
داستان کشورهای تحریمی داستان همان ضرب المثل است که میگوید «یک دست صدا ندارد»؛ آمریکا متحدانی دارد که به هر دلیل گوش به فرمان آن هستند، حتی شاید آن کشورها تمایل قلبی به این پیروی هم نداشته باشند، اما ناچار به تمکین شدهاند، این کشورها از استقلال سیاسی برخوردار نیستند به همین خاطر اختیار کشور خود را نیز به واشنگتن سپردهاند.
برخی دیگر از کشورها و رژیمها در دنیا، به واسطه ایدئولوژی با آمریکا، متحد شدهاند، منافع مشترک آنها را به هم نزدیک کرده است، مانند اتحادیه اروپا.
با این تفاسیر، روشن است که کشورهای مخالف آمریکا به ویژه کشورهایی که تحت تحریمهای این کشور قرار دارند، باید دست به کار شوند و تا دیر نشده ائتلافی را تشکیل دهند تا اثرات تحریمها را بی اثر کنند.
علاوه بر ایران، روسیه، چین، عراق، ترکیه، ونزوئلا، سوریه و چندین کشور دیگر با تحریمهای اقتصادی آمریکا سر و کار دارند.
کشورهایی که نام برده شد، هر یک ویژگیها و ظرفیتهایی دارند که این ویژگیها میتواند نیازهای یکدیگر را در همه زمینههای اقتصادی، مالی، دارویی، غذایی، امنیتی، نظامی و دیگر نیازها را برآورده کند.
ظرفیتهای موجود کشورهای تحریم شده، این قابلیت را دارد تا تحریمهای اقتصادی آمریکا را خنثی و بی اثر کند.
زمانی که کشوری همچون ایران که بیش از ۴۰ سال تحریمهای اقتصادی آمریکا را تحمل کرده و پشت سر گذاشته است، اما در صورت تشکیل باشگاه تحریمیها تأثیرات تحریمهای آمریکا به صفر خواهد رسید و البته در این کارزار هژمون آمریکا نیز شکسته خواهد شد.
شاید تصور شود که برخی کشورهای تحریمی از نظر ایدئولوژیک با هم در تضاد باشند، اما اشتراکات دیگری بین آنها وجود دارد که میتواند با نادیده گرفته شدن، منتج به تشکیل باشگاه تحریمیها شود.
در این مقوله نقطه اشتراک، تحریم است که چندین کشور را در بر گرفته و با همراهی آنها میتوان تأثیرات تحریمهای اقتصادی آمریکا را خنثی کرد.
غرب به هر بهانهای سعی دارد کشورهای غیر همسو را تحت فشار قرار دهد، حتی اگر با آنها پیمان و قراردادی بی نقص هم امضا شود، نمیتوان اعتماد و اطمینان کرد.
تحریمها تک محور نیست بلکه چند محور است، به این معنا که یک روز به خاطر مسائل باصطلاح حقوق بشری اقدام به تحریم میکنند، روز دیگر به بهانه مسائل هستهای و دگر بار به خاطر پیشرفتهای نظامی و موشکی، پس کشورهای تحریمی نیز باید سیاست چند محوری را فعال کنند.
اکنون نیز با توجه به گذشت ۸ سال از پیشنهاد ایران، دیر نشده و میتوان با یک دیپلماسی فعال اقدام به مذاکره و رایزنی با کشورهای تحریمی کرد.
قاعدتا شاید راضی کردن آنها کار دشواری باشد، اما از مقابله تک با تحریمهای غرب علیه هر کشوری، دشوارتر نخواهد بود.
گفتوگو با کشورهای تحریمی بسیار سادهتر از گفتوگو با آمریکا و اروپاست.
زبان مشترک آنها وجود دارد و اختلافی میان این کشورها در موضوع تحریمهای آمریکا و اروپا دیده نمیشود.