استفاده از سلاح شیمیایی و بمب‎های خوشه‎ای؛ میراث آمریکا در ویتنام و اوکراین

7:15 - 17 مرداد 1402
کد خبر: ۴۷۲۵۷۶۲
دسته بندی: حقوق بشر ، عمومی
استفاده از سلاح شیمیایی و بمب‎های خوشه‎ای؛ میراث آمریکا در ویتنام و اوکراین
حمایت بحث‌برانگیز آمریکا از اوکراین به خصوص ارسال مهمات خوشه‎‌ای، یادآور میراثی است که جنگ این کشور در ویتنام بر جای گذاشته است.

خبرگزاری میزان - تصمیم اخیر آمریکا برای انتقال مهمات خوشه‌ای به اوکراین موجی از انتقاد را از سوی نمایندگان کنگره این کشور، مدافعان حقوق بشر و جامعه بین‌المللی برانگیخته است؛ استقرار این سلاح‌ها که به دلیل ماهیت بی‌رویه و خطرات مرتبط با مهمات منفجر نشده (UXO) بدنام هستند، نگرانی‌های فزاینده‌ای را در مورد ایمنی غیرنظامیان ایجاد می‌کند. 

بسیاری تأکید کردند که آمریکا به درس‌های جنگ ویتنام توجه نکرده است، جایی که تأثیر مخرب بمب‌های خوشه‌ای همچنان بر غیرنظامیان در ویتنام، لائوس و کامبوج، حتی پس از گذشت بیش از نیم قرن، ادامه دارد.

میراث جنگ ویتنام و ۲۰۰ هزار قربانی مهمات منفجر نشده

در طول جنگ ویتنام، آمریکا ۱۲.۷ میلیون تن مهمات را در کامبوج، لائوس و ویتنام پرتاب کرد؛ بسیاری از این مهمات پس از برخورد منفجر نشدند و تهدیدی دائمی برای هر کسی که از مسیر آن‌ها عبور می‌کند، از کودکان گرفته تا سربازان، به شمار می‌رود. 

از زمان پایان جنگ، بیش از ۲۰۰ هزار نفر در این سه کشور بر اثر مین‌های منفجر نشده کشته یا معلول شده‌اند؛ برآورد‌ها حاکی از آن است که بیش از ۲۰ درصد از زمین‌های کامبوج، لائوس و ویتنام آلوده به مواد منفجره هستند و با توجه به سرعت فعلی، فرآیند پاکسازی آن ممکن است به یک قرن یا بیشتر زمان نیاز داشته باشد.

 

هشدار به آمریکا

لائوس و کامبوج هر دو از آمریکا خواسته‌اند که در مورد انتقال مهمات خوشه‌ای به اوکراین تجدید نظر کند، که خاطرات دردناکی از پرتاب بمب‌های مشابه از سوی آمریکا در خاک آن‌ها ایجاد شد تا سیستم حمل و نقل لجستیکی ویتنام شمالی را مختل کند.

«هون سن»، نخست وزیر کامبوج به اوکراین هشدار داد که از مهمات خوشه‌ای استفاده نکند و از متحدان آمریکا خواست از استقرار این سلاح‌ها جلوگیری کنند؛ او با تکیه بر تاریخ دردناک خود کامبوج با مهمات خوشه‌ای و بمب‌های بدون انفجار از سوی آمریکا، بر خطرات بالقوه بلندمدت این سلاح‌ها برای مردم اوکراین تاکید کرد.

به همین ترتیب، لائوس، بمباران‌شده‌ترین کشور جهان از نظر سرانه، «نگرانی عمیق» خود را در مورد استفاده احتمالی از بمب‌های خوشه‌ای ابراز کرد و از کشور‌ها خواست از هرگونه استفاده، تولید، انتقال و ذخیره‌سازی این سلاح‌ها خودداری کنند.

واکنش کاربران ویتنامی به ریاکاری آمریکا

به گزارش «thediplomat»، در همین حال، کاربران رسانه‌های اجتماعی در ویتنام به سرعت به آنچه به عنوان ریاکاری آمریکا در مورد مهمات خوشه‌ای و حقوق بشر می‌گویند اشاره کردند. 

آن‌ها تناقض آشکار بین محکومیت قبلی واشنگتن در مورد استفاده از مهمات خوشه‌ای به عنوان جنایت جنگی و تصمیم اخیرش برای تامین آن‌ها به اوکراین را برجسته می‌کنند. 

این نخستین بار نیست که کاربران ویتنامی بر نفاق آمریکا در مورد جنگ در شرق اروپا تأکید می‌کنند.

 

 

استفاده از تسلیحات شیمیایی در ویتنام

برآورد می‌شود که میلیون‌ها نفر در ویتنام، لائوس و کامبوج در معرض ۲۰ میلیون گالن عامل نارنجی اسپری شده از سوی نیرو‌های آمریکایی برای از بین بردن پوشش جنگلی و منابع غذایی در مبارزه با ویتنام شمالی قرار گرفتند؛ بسیاری از این افراد از بیماری‌های مزمن و ناتوانی‌های شدید مرتبط با قرار گرفتن در معرض «دیوکسین» رنج می‌برند؛ انتقال بین نسلی اثرات سلامتی و ناتوانی به این معنی است که چندین نسل قربانی وجود دارد و مشخص نیست چه زمانی متوقف خواهد شد.

با وجود تأمین بودجه برای حمایت از افراد دارای معلولیت در مناطق آسیب‌دیده در ویتنام و لائوس، آمریکا هنوز مسئولیت استفاده از عامل نارنجی را نپذیرفته است؛ گروه‌ها و قربانیان به طور مداوم بر این استاندارد دوگانه تأکید کرده‌اند که آمریکا قربانیان خود را تصدیق کرده و به آن‌ها غرامت می‌دهد در حالی که از قربانیان جنوب شرقی آسیا غفلت می‌کند.

کنار آمدن با بی‌عدالتی‌های گذشته فراتر از پرداختن صرف به پیامد‌های فیزیکی آن است؛ این امر مستلزم اعتراف واقعی به چنین جنایاتی، تعهد به جلوگیری از تکرار آن‌ها و حذف ابزار‌هایی است که آن‌ها را قادر می‌سازد. 

ناکامی آمریکا در انجام این کار تنها ادعای آن را در ارتقای حقوق بشر و نظم جهانی مبتنی بر قوانین، به ویژه در چشم کشور‌های جنوب جهانی، از بین می‌برد؛ بنابراین، اقدامات بحث برانگیز مانند انتقال مهمات خوشه‌ای و عدم حساسیت پیرامون موضوع عامل نارنجی، آمریکا را در معرض اتهامات ریاکاری قرار داده است.

انتهای پیام/


برچسب ها: آمریکا ویتنام

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *